ଗିଜୁଭାଇଙ୍କ ଶିକ୍ଷାଦର୍ଶନ - ପ୍ରାଥମିକ ଶିକ୍ଷାର ପ୍ରସାର: ସହକର୍ମୀ ଓ ଶିକ୍ଷକ ସମାଜ
ସମ୍ପାଦନା - ନିଖିଳମୋହନ ପଟ୍ଟନାୟକ
ଫଟୋ କ୍ରେଡ଼ିଟ୍ - ୱିକିମିଡିଆ କମନ୍ସ୍ |
ଗିଜୁଭାଇ
ନିଜେ ନିଜେ ଅଭ୍ୟାସ,
ପ୍ରୟୋଗ
ଏବଂ ଅନୁଭବରୁ ଜଣେ ସଫଳ ପ୍ରାଥମିକ
ଶିକ୍ଷକ ହୋଇ ପାରିଥିଲେ। ପିଲାଙ୍କ
ସହ କାମ କରିବାର ନୂଆ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣ,
ନୂଆ
ବିଚାରଧାରା ଏବଂ ନୂଆ କୌଶଳ ସେ
ହାସଲ କରିଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ଏତିକି
ଯଥେଷ୍ଟ ନଥିଲା । କିପରି ଏହି
ଶିକ୍ଷା ପଦ୍ଧତି ଆହୁରି ବ୍ୟାପକ
ହେବ ଏବଂ ଅଧିକରୁ ଅଧିକ ପିଲା ଏହାର
ଲାଭ ପାଇବେ ସେ ଦିଗରେ ଗିଜୁଭାଇ
ଚିନ୍ତା କରୁଥିଲେ ।
ସହକର୍ମୀ
ଏ
ଦିଗରେ ଚିନ୍ତା କରିବା ବେଳେ
ପ୍ରଥମେ ତାଙ୍କ ନଜରକୁ ତାଙ୍କ
ସହକର୍ମୀମାନେ ଆସିଥିଲେ । ସେଥିପାଇଁ
ଦିନବେଳେ କାମ ସାରି ସନ୍ଧ୍ୟାବେଳେ
ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଏ ବିଷୟରେ ବୁଝାଉଥିଲେ ।
କିଛି ସାଥିଙ୍କ ମନରେ ସନ୍ଦେହ
ଆସିଥିଲା ଯେ, ପିଲାଙ୍କୁ ସ୍ୱାଧୀନତା
ଦେଲେ ସେମାନେ ବିଶୃଙ୍ଖଳ ହୋଇଯିବେ ।
ଏଭଳି ପରିସ୍ଥିତିରେ କଣ କରାଯିବ ? ସାଥିମାନେ ନିଜେ ନିଜେ ଏ ବିଷୟରେ
ଚିନ୍ତା କରି ସମାଧାନର ବାଟ ଖୋଜିଲେ ।
ଏହି ବାଟ ଖୋଜା ଭିତରେ ହିଁ ସେମାନଙ୍କର
ଶିକ୍ଷା ଗଭୀରତର ହେଉଥିଲା ।
ଶିକ୍ଷକ
ସମାଜ
ଧୀରେ
ଧୀରେ ଗିଜୁଭାଇଙ୍କ ସହକର୍ମୀମାନେ
ତାଙ୍କର ଏହି ଶିକ୍ଷା ପଦ୍ଧତିକୁ
ଗ୍ରହଣ କରି ନେଇଥିଲେ,
ତେଣୁ
ସେ ଏବେ ନିଜ ସ୍କୁଲ ବାହାରର
ଶିକ୍ଷକଙ୍କ କଥା ଚିନ୍ତା କଲେ ।
ସେ ଶିକ୍ଷକମାନଙ୍କୁ ଏକାଠି କରି 'ଶିକ୍ଷକ କିପରି ହେବା ଉଚିତ,
ପିଲା
ସହ କିପରି ବ୍ୟବହାର କରିବା ଦରକାର,
କିପରି
ପାଠ ପଢ଼ାଇବେ' ଆଦି ବିଭିନ୍ନ
ବିଷୟରେ ଆଲୋଚନା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
ଏହିଭଳି ମିଳାମିଶା ଓ ଆଲୋଚନା
ମାଧ୍ୟମରେ ସେମାନେ ଶିକ୍ଷାର ନୂଆ
ଦିଗ ପ୍ରତି ଶିକ୍ଷକମାନଙ୍କୁ
ସଚେତନ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲେ ।
ବି.ଦ୍ର.: ଏହି ଲେଖାଟି 'ଗିଜୁଭାଇ ଶିକ୍ଷା ନିଧି' ବହିରୁ ଆନୀତ । ଏହି ପୁସ୍ତକଟି ଭୁବନେଶ୍ୱରର ଜାଗମରା ଠାରେ ସ୍ଥିତ 'ସୃଜନିକା' ସଂସ୍ଥାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ୨୦୦୫ ମସିହାର ମାର୍ଚ୍ଚ ମାସରେ ଛପା ଯାଇଥିଲା । ବହିଟିର ସମ୍ପାଦକ ହେଲେ ନିଖିଳ ମୋହନ ପଟ୍ଟନାୟକ । ବହିଟିର ଓଡ଼ିଆ ଉପସ୍ଥାପନା କରିଛନ୍ତି ପୁଷ୍ପଶ୍ରୀ ପଟ୍ଟନାୟକ, ମମତା ସେନାପତି ତଥା ପଦ୍ମଜା ନନ୍ଦିନୀ ସାହୁ । ପୁସ୍ତକଟି ଭୁବନେଶ୍ୱରର ଆଚାର୍ଯ୍ୟ ବିହାର ସ୍ଥିତ ଶୋଭନ ସଂସ୍ଥା ଛପାଇ ଥିଲେ । ବହିଟିର ଏହି ସଂସ୍କରଣଟିର ଦାମ ଥିଲା ଷାଠିଏ ଟଙ୍କା ।