ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ୍ୟ ଅନୁଭୂତି ଓ ଶ୍ରବଣରୁ ଜ୍ଞାନଲାଭ
ଶଶିଭୂଷଣ ରାୟ
 |
| ଫଟୋ କ୍ରେଡ଼ିଟ - ୱିକିମିଡିଆ କମନ୍ସ୍ |
ବାହାରେ ବାଳକମାନେ ନିଜେ ନିଜେ ସହଜରେ ଯେ ଏତେ ବିଷୟରେ ଏଭଳି ସୁନ୍ଦର
ଜ୍ଞାନ ଲାଭ କରନ୍ତି, ତାହାର କାରଣ, ବିଷୟସମୂହ ସହଜରେ ଏବଂ ପୂର୍ଣ୍ଣାବୟବରେ ସେମାନଙ୍କର ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷାଭୂତ
ହୋଇ, ବିଶେଷ ଚିତ୍ତାକର୍ଷକ ଶକ୍ତିବଳରେ ସେମାନଙ୍କର ଚିତ୍ତାକର୍ଷଣ କରିଥାଏ ଏବଂ ଦୃଢ ମନଃସଞ୍ଜୋଗ ଘଟାଇଥାଏ
।
ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷୀଭୂତ ବିଷୟଗୁଡିକ ସର୍ବାପେକ୍ଷା ପରିସ୍ପୁଟ ଭାବରେ ବାଳକମାନଙ୍କର
ସମ୍ମୁଖୀନ ହୁଏ - ସେ ସମସ୍ତ ପ୍ରତି ଚିତ୍ତାକର୍ଷଣ ଓ ମନଃସଞ୍ଜୋଗ ମଧ୍ୟ ସର୍ବାପେକ୍ଷା ଅଧିକ ହୋଇଥାଏ
। ସୁତରାଂ ବିଷୟ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ କରି ଯେଉଁ ଜ୍ଞାନ ଗ୍ରହଣ, ତାହା ହିଁ ଜ୍ଞାନଲାଭର ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ ଉପାୟ
।
ଏହି ଉପାୟରେ ଯେତିକି ଜ୍ଞାନଲାଭ ହୁଏ, ବିଷୟଜ୍ଞାନ ମଧ୍ୟରେ ମଧ୍ୟ ସେହି ଜ୍ଞାନର ତୁଳନା ଅନ୍ୟ ଜ୍ଞାନ
ସଙ୍ଗରେ ହୋଇ ନ ପାରେ । କିନ୍ତୁ ପ୍ରକୃତି ମାନସିକ ଉନ୍ନତି ଲାଭ କରିବାକୁ ହେଲେ ଏଭଳି ଅନେକ ବିଷୟର
ଜ୍ଞାନଲାଭ ପ୍ରୟୋଜନ, ଯାହା କେତେବେଳେ ସୁଦ୍ଧା କୌଣସି ବାଳକର ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ସୀମା ମଧ୍ୟକୁ ଆସିବାକୁ
ଅସମର୍ଥ ।
ଏହି ସମସ୍ତ ଅପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ବିଷୟ ଯେ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ କରିଅଛନ୍ତି, ଏଭଳି କୌଣସି
ବିଚକ୍ଷଣ ବ୍ୟକ୍ତି ମୁଖରେ ଯେବେ ସେହି ସମସ୍ତ ବାଳକମାନଙ୍କ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷୀଭୂତ ବିଷୟସମୂହ ସହିତ ତୁଳନା
କରି ପରିସ୍ପୁଟ ଭାବରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିପାରନ୍ତି, ତାହାହେଲେ ପ୍ରାୟ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ବିଷୟ ଭଳି ତାହା ବାଳକଗଣଙ୍କ
କଳ୍ପନା-ନେତ୍ର ସମ୍ମୁଖରେ ପ୍ରତିଭାତ ହୋଇଥାଏ, ସୁତରାଂ ଏହିଭଳି “ଶୁଣି ଶିଖିବା” ରୂପ ଉପାୟକୁ ଶିକ୍ଷାର
ମଧ୍ୟମ ଉପାୟ ବୋଲାଯିବ ।
କିନ୍ତୁ ଜ୍ଞାତବ୍ୟ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ କରିଥିବେ, ଏଭଳି ଶିକ୍ଷକ କେଉଁଠାରୁ
ମିଳିବେ ? କୌଣସି ମାନବ ପକ୍ଷରେ ତାହା ସମ୍ଭବପର ନୁହେ ।
ବି.ଦ୍ର. - ଏହି ଲେଖାଟି ଶଶିଭୂଷଣ ରାୟଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଲିଖିତ 'ଶିକ୍ଷା' ଶୀର୍ଷକର ବହିଟିର କିୟଦଂଶ । ପୁସ୍ତକଟିର ଆମେ ବ୍ୟବହାର କରିଥିବା ପ୍ରଥମ ସଂସ୍କରଣଟି ୧୯୫୩ ମସିହାରେ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଥିଲା । ପ୍ରକାଶକ ହେଲେ କଟକସ୍ଥ ଗୋପବନ୍ଧୁ ସାହିତ୍ୟ ମନ୍ଦିର ।
No comments:
Post a Comment